Apporteren: Zo beheerst uw hond deze taak

Apporteren is een geweldige activiteit voor u en uw hond om samen te doen. Zowel de viervoeter als zijn baasje profiteren van de afwisseling, het gedeelde prestatiegevoel en de lichaamsbeweging. In dit artikel leert u hoe u uw hond deze taak kunt leren, welke fouten u moet vermijden en waarom een ​​apporteerpop een handig hulpmiddel is.

Wat is ‘echt’ apporteren?

Het proces van de terughaaltaak lijkt voor de mens eigenlijk relatief eenvoudig: de hondenbezitter gooit een voorwerp, de hond rent achter het gegooide voorwerp aan, pakt het op en brengt het vervolgens terug naar de mens. Maar voor onze viervoeters is dit niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt.

Wanneer de hond achter het object aan rent, komt dit overeen met zijn natuurlijke instincten: hij activeert zijn jachtinstinct en probeert zijn prooi te vangen. Tot nu toe geen probleem, maar als de hond zijn prooi eenmaal heeft gepakt, laat hij deze normaal gesproken niet meer zo snel los. De moeilijkheid voor de hond bij de apporteeroefening begint nadat hij het voorwerp heeft bereikt: hij moet het terugdragen naar de persoon en het teruggeven zonder eraan te trekken. En dat ligt eigenlijk niet in zijn aard.

Maar met de juiste oefening en geduld kan een hond leren apporteren, en dan is samen spelen een soortgeschikte en uitdagende taak voor hem. Dit geldt ongeacht welk ras het is.

De apporteeroefening biedt de volgende voordelen als deze op de juiste manier wordt aangeleerd en geoefend:

• Mensen worden versterkt in hun positie als ‘roedelleider’.
• Soortspecifieke taak die veel beweging biedt
• Bevorder een goede relatie tussen mens en hond
• De hond leert impulsen onder controle te houden
• Het volgen van commando's wordt getraind

Dit is wat jij en je hond nodig hebben om te apporteren

Je hebt niet veel nodig om plezier te hebben tijdens het samen apporteren. Het is echter belangrijk om een ​​geschikt voorwerp te hebben om te gooien. De praktijk van het “gooien van stokken” wordt lange tijd niet langer als hedendaags beschouwd. Hoewel een stok gemakkelijk vast te pakken is tijdens het wandelen, is deze niet geschikt als werpobject. Een hond kan ernstig letsel oplopen door een verticaal vallende stok. Ook een stok die vast komt te zitten in de grond kan ongelukken veroorzaken. Als de hond naar hem toe rent, kan hij hem bijvoorbeeld door zijn keel duwen als hij tijdens het rennen zijn mond opende en de stok wilde pakken.

Geschikter zijn praktische voedselzakjes die als apporteerpop worden gebruikt. Ze vormen geen risico op blessures en kunnen met veel meer controle worden gegooid dan met een stok. Als je de voedselzak alleen gebruikt om te oefenen, vergroot dit ook je kansen op succes. Omdat uw hond veel beter weet wat er van hem wordt verwacht dan wanneer u een van zijn andere speelgoed gebruikt. En trouwens, je hebt het lekkers klaar als beloning voor het voltooien van de taak.

Naast de apporteerpop heb je ook een sleeplijn nodig, tenminste als je in de openbare ruimte wilt trainen. Om voldoende bewegingsvrijheid te bieden, dient de riem minimaal 10 meter lang te zijn. Het is belangrijk om alleen een sleeplijn te gebruiken met een harnas dat goed aansluit en de bevestigingsring aan de achterkant heeft. Anders kan uw hond zichzelf ernstig verwonden, omdat hij tijdens het spelen niet aan de beperkte reikwijdte van de riem denkt en zichzelf kan wurgen.

Als beloning raden wij droge lekkernijen aan die de hond lekker vindt. In het begin is het verstandig om wat in uw zak te hebben, zodat u de hond snel kunt belonen als hij iets goed heeft gedaan.

Zo kan uw hond leren apporteren op een soortspecifieke manier

Als alle benodigde hulpmiddelen aanwezig zijn, kan het beginnen: uw hond kan beginnen en leren apporteren! Een tweestapsaanpak is succesvol gebleken. Eerst moet de hond vertrouwd gemaakt worden met de apporteerpop en deze oppakken. Zodra hij dit veilig onder de knie heeft, leert hij in een tweede stap hoe hij de voedselzak weer bij u terug moet brengen.

Stap 1: Pak de dummy op

De eerste stap in deze stap is ervoor zorgen dat jouw hond de voerzak zo spannend mogelijk vindt. Kies hiervoor een omgeving die weinig afleiding biedt voor de hond. Het beste is om de tas te vullen met lekkere lekkernijen en de hond te laten kijken. Speel dan een beetje met de tas en beweeg hem heen en weer.

Als uw hond interesse toont in de tas en mee wil spelen, is er een begin gemaakt. Als de hond het zakje in zijn mond wil stoppen, beloon hem dan meteen, want dit gedrag willen we later bij het apporteren. Om dit te doen, neemt u de zak terug, opent u deze en geeft u de hond zijn lekkernij. Je moet je altijd houden aan de volgorde ‘tas overhandigen’ is gelijk aan ‘beloning’. Zo voorkom je dat je hond bang is dat hem iets wordt afgenomen. Ook het overhandigen van de tas wordt als positief resultaat bespaard, zodat er later minder problemen ontstaan.

Nadat het loslaten van de tas een paar keer is geoefend, kan de hond het tuigje en de riem gaan gebruiken. Hiervoor gooien ze de apporteerpop een paar meter verderop. Als de hond achter je aan rent en de tas oppakt, is het doel van de eerste stap bereikt. Prijs de hond en beloon hem onmiddellijk.

Stap 2: Breng de dummy terug

Vervolgens komt het gedrag dat de hond van nature niet in zijn repertoire heeft: hij moet de tas naar je terug dragen en hem weer overhandigen. Voor sommige honden is dit een heel moeilijke taak.

Als de hond de gegooide zak heeft opgepakt, probeer hem dan naar je terug te lokken. Dit is een goed moment om een ​​commando te introduceren (bijvoorbeeld "Breng!"). Als de hond met de tas bij je terugkomt, is dat een groot succes. Pak hem niet meteen de tas af, maar prijs en beloon hem uitgebreid. Probeer dan de hond aan te moedigen met “Geef!” of “Uit!” en open je hand om ze de tas te geven. Als dat werkt, prijs de hond dan en laat hem wat lekkers uit de zak eten.

Als een van de stappen niet meteen werkt, is er geen reden tot frustratie. Blijf geduldig en onthoud dat ander gedrag er uiteindelijk toe zal leiden dat uw hond begrijpt wat u van hem verlangt. Als uw hond er bijvoorbeeld met de zak vandoor gaat, zal hij na verloop van tijd beseffen dat hij niet zelfstandig bij het geurige voer kan komen en naar u terug moet.

Een stap verder

Zodra uw hond het apporteren aan de lijn onder de knie heeft, kunt u de moeilijkheidsgraad in kleine stappen verhogen. U kunt bijvoorbeeld een oefenruimte kiezen waar de hond wordt blootgesteld aan enige afleiding.

Typische fouten

Om het trainen niet onnodig moeilijker te maken, is het belangrijk om enkele typische fouten te vermijden. Als u deze tips opvolgt, wordt het voor u en uw hond veel gemakkelijker om samen van apporteren te genieten.

Trek in geen geval aan de voerzak, ook al wil de hond deze niet op commando opgeven. Want dan wordt het spel een touwtrekoefening voor je hond en gaat de werkelijke betekenis voor hem verloren.

Bovendien moet je de tas er alleen uit halen als je echt wilt sporten. De pop mag niet als normaal speelgoed dienen. Hierdoor herkent de hond veel gemakkelijker wanneer de apporteeroefening begint en wat er van hem wordt verlangd.

U moet stoppen met trainen als uw hond nog plezier heeft. Oefenen totdat hij geen zin meer heeft, heeft minder nut. ‘Stop wanneer het het beste uitkomt’ zorgt er daarentegen voor dat de training positief wordt geassocieerd en dat uw hond de volgende keer dat hij weer begint enthousiast is.

Ten slotte zijn er enkele honden die apporteren gewoon niet leuk vinden. Je moet zo'n hond nooit dwingen om te sporten. Als pogingen met favoriete lekkernijen en een hongerige hond niet succesvol zijn, wil je dit soort training misschien vermijden. U zult zeker nog een geweldige activiteit vinden waar u samen met uw hond van kunt genieten. Gelukkig vormen honden die “niet willen apporteren” een uitzondering.